مردان رئیس‌جمهور از سفر دستجمعی به استان گلستان بازگشتند. قطعاً در این سفر اخیر هم مثل سفرهای دیگر به جلسات گوناگون رفته‌اند و کارهای فراوانی انجام داده‌اند اما نکته جالب سفرها این است که درست همزمان با تاریخ هر سفر، کلی هم پروژه افتتاح می‌شود. لذا چند سؤال مطرح می‌شود:
اول: آیا در این مملکت برنامه‌ریزی‌ها این قدر دقیق است که پروژه‌ها درست همزمان با سفر هیأت دولت تمام و آماده بهره‌برداری شود؟
دوم: نکند جماعت عجله می‌کنند و پروژه‌ها را خام‌خام به افتتاح می‌رسانند یا پروژه‌های بیات را دوباره افتتاح می‌فرمایند؟
سوم: در هر صورت گویا دوستان با ما شوخی دارند. اگر پروژه‌ها این‌قدر دقیق پیش می‌رود، چرا فقط در استان‌های مقصد این همه دقت وجود دارد؟ و اگر پروژه‌ها کال و نارس یا زیادی رسیده و کرمو شده، چرا افتتاح می‌شود؟
بگذریم، عنوان چند پروژه و چند افتتاح‌کننده را بخوانید تا عرض کنم چه خبر است.
- افتتاح ساختمان اداری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گلستان به دست وزیر تعاون.
- افتتاح دبیرستان شهیدامیر لطیفی بندرگز به دست وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
- افتتاح استخر ورزشی کارگران گرگان به دست وزیر کشور.
- افتتاح تصفیه‌خانه فاضلاب شهرک‌صنعتی، سیلوی ۵۰ هزار تنی مکانیزه، کارخانه تولید بستنی و مخازن استراتژیک ذخیره سوخت بنزین در گنبدکاووس، همگی به دست معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور.
- افتتاح مجتمع انبارداری مکانیزه ۵ هزار تنی، انبار سرد غلات و بذر، کارخانه دانه‌بندی و کارخانه تولید دام و طیور، همگی به دست وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
***
این همه دقت در تخصص را برای انتخاب پروژه‌ها و افتتاح‌کننده‌ها در درجه اول به دولت، در درجه دوم باز هم به دولت، در درجه سوم... و از درجه هفتم به بعد به ملت تبریک عرض می‌نماییم. برای اینکه وقت دوستان برای برنامه‌ریزی در سفر آینده استانی گرفته نشود، چند پروژه و چند افتتاح‌کننده به شرح زیر پیشنهاد می‌شود:
- افتتاح اولین فلافل‌فروشی با دو ظرف روغن به دست وزیر دادگستری.
- افتتاح سرای توانبخشی سالمندان معلول جسمی و ذهنی بی‌سرپرست مشرف به موت به دست رئیس سازمان ملی جوانان.
- افتتاح قفسه سوم کتابخانه مهد کودک گل‌های خندان به دست معاون علمی رئیس‌جمهور.
- افتتاح کارخانه نورد و پروفیل به دست وزیر کشاورزی.
- افتتاح نخستین مزرعه هیدروفونیک سه‌محصوله (بادمجان، ترب‌سیاه و شلغم) به دست وزیر صنایع و معادن.
- افتتاح کارخانه سنجاق‌قفلی سایز کوچک به دست وزیر ارشاد.
- افتتاح نخستین مرغداری گوشتی - تخم‌گذار به دست وزیر امور خارجه.
- افتتاح کارگاه بسته‌بندی جفتی دمپایی لاانگشتی چینی اصل به دست وزیر نیرو.
- افتتاح پارک بادبادک‌ها به دست وزیر کار و امور اجتماعی.
- افتتاح کارگاه مونجوق‌دوزی به دست وزیر کشور.
- افتتاح زورخانه به دست رئیس‌دفتر ریاست‌جمهوری.
البته برای اینکه کار و برنامه‌ریزی از یکنواختی درآید، می‌شود برنامه افتتاحات را در سفرهای بعدی با قرعه‌کشی، سنگ قیچی کاغذ، لیس پس لیس، بیخ دیواری، لی‌لی، گانیه و سایر مسابقات تعیین کرد. به شکلی که مسابقات تک‌حذفی برگزار شود و برندگان اولویت انتخاب داشته باشند یا اینکه برای اجرای عدالت به صورت ضربدری عمل شود. مثلاً کسی که در این سفر مهدکودک افتتاح کرده در سفر بعدی سد افتتاح کند و بالعکس که حق کسی ضایع نشود چون بالاخره هرکسی جلوی در و همسایه و سر و همسر و فک و فامیل آبرو دارد. درست نیست که همه سدها را یک نفر افتتاح کند و جلوی باجناق فخر بفروشد و همه گاوداری‌ها را هم بدهند به یک نفر دیگر که پس‌فردا بعد از سفر نتواند جلوی آشنا و غریبه سر بلند کند.
بالاخره وقتی جماعت دستجمعی می‌روند سفر، هرکس باید یک گوشه کار را بگیرد ولی قرار نیست که همیشه همان گوشه را به او بدهند. تنوع هم شرط است در مدیریت کلان. به نظر من دولت باید از صداوسیما یاد بگیرد که رئیسش هر ۶ ماه یک‌بار جای همه مدیر شبکه‌ها را با هم عوض می‌کند. این‌قدر هم ماشاءالله موفق است.
اول: آیا در این مملکت برنامه‌ریزی‌ها این قدر دقیق است که پروژه‌ها درست همزمان با سفر هیأت دولت تمام و آماده بهره‌برداری شود؟
دوم: نکند جماعت عجله می‌کنند و پروژه‌ها را خام‌خام به افتتاح می‌رسانند یا پروژه‌های بیات را دوباره افتتاح می‌فرمایند؟
سوم: در هر صورت گویا دوستان با ما شوخی دارند. اگر پروژه‌ها این‌قدر دقیق پیش می‌رود، چرا فقط در استان‌های مقصد این همه دقت وجود دارد؟ و اگر پروژه‌ها کال و نارس یا زیادی رسیده و کرمو شده، چرا افتتاح می‌شود؟
بگذریم، عنوان چند پروژه و چند افتتاح‌کننده را بخوانید تا عرض کنم چه خبر است.
- افتتاح ساختمان اداری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گلستان به دست وزیر تعاون.
- افتتاح دبیرستان شهیدامیر لطیفی بندرگز به دست وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
- افتتاح استخر ورزشی کارگران گرگان به دست وزیر کشور.
- افتتاح تصفیه‌خانه فاضلاب شهرک‌صنعتی، سیلوی ۵۰ هزار تنی مکانیزه، کارخانه تولید بستنی و مخازن استراتژیک ذخیره سوخت بنزین در گنبدکاووس، همگی به دست معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور.
- افتتاح مجتمع انبارداری مکانیزه ۵ هزار تنی، انبار سرد غلات و بذر، کارخانه دانه‌بندی و کارخانه تولید دام و طیور، همگی به دست وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
***
این همه دقت در تخصص را برای انتخاب پروژه‌ها و افتتاح‌کننده‌ها در درجه اول به دولت، در درجه دوم باز هم به دولت، در درجه سوم... و از درجه هفتم به بعد به ملت تبریک عرض می‌نماییم. برای اینکه وقت دوستان برای برنامه‌ریزی در سفر آینده استانی گرفته نشود، چند پروژه و چند افتتاح‌کننده به شرح زیر پیشنهاد می‌شود:
- افتتاح اولین فلافل‌فروشی با دو ظرف روغن به دست وزیر دادگستری.
- افتتاح سرای توانبخشی سالمندان معلول جسمی و ذهنی بی‌سرپرست مشرف به موت به دست رئیس سازمان ملی جوانان.
- افتتاح قفسه سوم کتابخانه مهد کودک گل‌های خندان به دست معاون علمی رئیس‌جمهور.
- افتتاح کارخانه نورد و پروفیل به دست وزیر کشاورزی.
- افتتاح نخستین مزرعه هیدروفونیک سه‌محصوله (بادمجان، ترب‌سیاه و شلغم) به دست وزیر صنایع و معادن.
- افتتاح کارخانه سنجاق‌قفلی سایز کوچک به دست وزیر ارشاد.
- افتتاح نخستین مرغداری گوشتی - تخم‌گذار به دست وزیر امور خارجه.
- افتتاح کارگاه بسته‌بندی جفتی دمپایی لاانگشتی چینی اصل به دست وزیر نیرو.
- افتتاح پارک بادبادک‌ها به دست وزیر کار و امور اجتماعی.
- افتتاح کارگاه مونجوق‌دوزی به دست وزیر کشور.
- افتتاح زورخانه به دست رئیس‌دفتر ریاست‌جمهوری.
البته برای اینکه کار و برنامه‌ریزی از یکنواختی درآید، می‌شود برنامه افتتاحات را در سفرهای بعدی با قرعه‌کشی، سنگ قیچی کاغذ، لیس پس لیس، بیخ دیواری، لی‌لی، گانیه و سایر مسابقات تعیین کرد. به شکلی که مسابقات تک‌حذفی برگزار شود و برندگان اولویت انتخاب داشته باشند یا اینکه برای اجرای عدالت به صورت ضربدری عمل شود. مثلاً کسی که در این سفر مهدکودک افتتاح کرده در سفر بعدی سد افتتاح کند و بالعکس که حق کسی ضایع نشود چون بالاخره هرکسی جلوی در و همسایه و سر و همسر و فک و فامیل آبرو دارد. درست نیست که همه سدها را یک نفر افتتاح کند و جلوی باجناق فخر بفروشد و همه گاوداری‌ها را هم بدهند به یک نفر دیگر که پس‌فردا بعد از سفر نتواند جلوی آشنا و غریبه سر بلند کند.
بالاخره وقتی جماعت دستجمعی می‌روند سفر، هرکس باید یک گوشه کار را بگیرد ولی قرار نیست که همیشه همان گوشه را به او بدهند. تنوع هم شرط است در مدیریت کلان. به نظر من دولت باید از صداوسیما یاد بگیرد که رئیسش هر ۶ ماه یک‌بار جای همه مدیر شبکه‌ها را با هم عوض می‌کند. این‌قدر هم ماشاءالله موفق است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر