۱۳۸۹ مرداد ۱۳, چهارشنبه

گوهر نایاب-عصر انتظار

گوهر نایاب
دل بی تاب مــــرا، تاب تویـــــی به لب تشــــــــــنه من، آب تویی
تا ترا دیده به راهــــم همه شب دیده را گـــــــــوهر نایـــــاب تویی
می ناب تو مرا می خـــــــــــواند ای که سـاقی می نــــــاب تویی
شوق دیدار تو باشد به ســـــرم آنکه از دیده برد خـــــــــواب تویی
من به طوفان بلا با تو خوشــــم ناجی غریق گــــــــــــــرداب تویی
خوشم از حالت مستانه خویش زانکه سرچشمه مهتــــاب تویی
جلوه روی تو شد حاجت مــــــن محور محفل احبـــــــــــــاب تویی
همه جا نام تو در یــــادم هست جلوه منبر و محـــــــــــــراب تویی
رونق میــــــــــــــــکده عشق بیا که طبیب دل بی تـــــــــاب تویی
فخر من خادمی درگـــــه توست من غلام هستم و اربـــــاب تویی
به مثل یوسف زیبــــــــــــــارویی به لقب، افضل الالقـــــــاب تویی
به شب تیره "صــــــــــادق" جانا برتر از شمس جهان تــاب تویی

هیچ نظری موجود نیست: